Samodoskonalenie (nie) z wyboru

Każdy z nas kiedyś musiał poddać się samodoskonaleniu nie z własnego wyboru. Tak, każdy z nas. Bo chodzi mi o szkołę. Niby zdobywamy w niej wiedzę, która kilka lat po jej ukończeniu może być nam potrzebna. Uczysz się dla siebie- ilu z Was słyszało te słowa wypowiedziane przez rodziców? No i jak? Przydała wam się ta wiedza wyniesiona ze szkoły?Szczerze mówiąc (a właściwie pisząc) nigdy jeszcze nie przydała mi się znajomość przebiegu mitozy, czy właściwości estrów. No, ale cóż, muszę przyznać, że pisanie, czytanie i liczenie przydaje mi się do dzisiaj. I właśnie to przydało mi się najbardziej. A Wam? Myślę, że też przede wszystkim to. Chociaż… jest jeszcze jedna rzecz, dla której nie żałuję lat spędzonych w szkole.

Chodzi mi o znajomości jakie tam zawarłam. Znam wiele osób, które do szkoły chodziły jedynie dla towarzystwa. No bo gdybyśmy nie poznali w szkole tylu osób, nie zawarli tylu przyjaźni i nie spędzali całych lekcji na grupowym śmiechu i pogaduchach, to czy komukolwiek chciałoby się w ogóle przebywać w szkole. No, byłoby ciężko. Szkoła to też dobre wspomnienia, a nie tylko ciężka nauka i przedmioty, których tak bardzo nie lubiliśmy.

I zawsze po jej ukończeniu okazuje się, że wcale nie była taka zła. W gimnazjum okazuje się, że podstawówka była najlepszym okresem w naszym życiu, w liceum, że to właśnie w gimnazjum spędziliśmy najlepszy czas i tak dalej, i tak dalej. Tak, czy siak, każdy zgadza się, że to w pracy jest najgorzej. Koniec tych wielkich przyjaźni i beztroskich lat. Zaczyna się za to wyścig szczurów i pogoń za pieniędzmi.

Więc mimo tego, że do szkoły chodzimy, bo po prostu musimy, zawsze miło powspominać obskurne szkolne toalety, długie przerwy, na których nauczycieli pewnie bolały uszy, a my zawsze mieliśmy największy ubaw, czy nawet te nieszczęsne sprawdziany, dzięki którym nauczyliśmy się co to praca grupowa.